بررسی کارآیی روش‌های تحلیل تکنیکی در بورس اوراق بهادار تهران

به طور کلی "تحلیل تکنیکی" به مجموعه‌ای از قوانین معاملاتی اطلاق می‌شود که با بررسی روند گذشته‌ی قیمت‌ها، سعی در پیش‌بینی روند آینده‌ی قیمت‌ها دارند. با توجه به گستردگی و تعدد روش‌های تحلیل تکنیکی و در نظر گرفتن این نکته‌ی کلیدی که تمام روش‌های تکنیکی در تمامی ‌بازارها و در کلیه‌ی شرایط، نمی‌توانند کارآیی مطلوبی داشته باشند و طراحان هر روش، موقعیت بازار مورد بررسی خود را برای طراحی تکنیک پیشنهادی خود در نظر گرفته‌اند؛ در این مقاله سعی شده است به بررسی سودآوری قواعد تحلیل تکنیکی متداول و شناخت پارامترهای مطلوب این قواعد در بازار بورس تهران، پرداخته شود. در این مطالعه با بررسی 46 قاعده‌ی معاملاتی، شامل انواع میانگین‌های متحرک بلند مدت و کوتاه مدت، حدود حمایت و مقاومت، باندهای بولینگر، نوسانگر‌های استوکاستیک، شاخص قدرت نسبی و میانگین متحرک همگرایی/ واگرایی بر روی 22 شرکت پر معامله‌ی بورس تهران، مشاهده شده است که در میان آن‌ها شاخص میانگین‌های متحرک، از قابلیت پیش بینی مطلوب‌تری در بازار بورس تهران برخوردار است. همچنین، با توجه به پر نوسان بودن قیمت‌ها، قواعد معاملاتی کوتاه مدت، سود بیشتری را در مقایسه با قوانین بلند مدت تر، ایجاد کرده‌اند. برای انجام تست‌های آماری، با توجه به نرمال نبودن سری بازده‌ها، از تکنیک استفاده شده است. در نهایت، باید توجه کرد که این نتایج، به معنی رد کلی روش‌های دیگر مورد بررسی نیست و این مطالعه، صرفاً حالت کلی قوانین را در نظر گرفته است.